Մեկ օր՝ Եղիպատրուշ գյուղում…
Այսօր սովորողներիս հետ միասին բացահայտեցինք ևս մի հետաքրքիր գյուղ՝ դրախտային Եղիպատրուշ /Արագածոտնի մարզ/…շշմելու բնություն, Սուրբ Աստվածածին միջնադարյան վանական համալիր, հին խաչքարեր, գյուղական պարզ, համեստ կենցաղ, վարք ու բարքով, ադաթով, անուշ բարբառով: Մարդկայնությունն այստեղ ուղղակի ապշեցնող է, փողոցում մարդիկ միմյանց ջերմ բարևում, կանգնում-զրուցում են, ուրախ, ժպիտով, հումորով: Էլ չեմ ասում 82-ամյա Լուսիկ տատի, 82-ամյա Վարդգես պապի հետ ունեցած մեր բարբառային ջերմ զրույցների, 77-ամյա Գոհար տատի հետ սեբաստացիների պարերգերի մասին…շա՜տ հավես էր:
Շնորհակալ ենք գյուղի դպրոցին՝ ջերմ ընդունելության, գյուղում մեր միասնական քայլքը, մարդկանց հետ զրույց-շփումն ապահովելու համար:
Ի դեպ, վաղը Եղիպատրուշի դպրոցն ավարտում են 5 աշակերտ, իսկ սեպտեմբերին դպրոցը կընդունի 8 սան:
Շնորհակալ ենք, Եղիպատրուշ՝ ցորենի չհասած փունջ…
Արեգ Տոնոյան 